Turunçgiller dünyada yetiştirilen önemli meyve gruplarının başında yer almaktadır. Dünya turunçgil üretimi 2011 FAO verilerine göre 128.922.136 ton olup, bu üretimin; % 53.9 unu portakal, %19.1 ini mandarin, %10.5 ini limon-laym, %6.1 ini altıntop,%10.4 ünü diğer turunçgiller oluşturmaktadır.

2001 yılında 104.889.127 ton olan dünya üretimi 2011 yılında 128.922.136 tona ulaşarak % 22.9 oranında bir artış göstermiştir. Ülkemiz turunçgil üretimi ise 2001 yılında 2.478.000 tondan % 45.8’lik bir artışla 2011 yılında 3.613.770 tona ulaşarak, dünya turunçgil üretiminin göstermiş olduğu oransal artıştan yaklaşık 2 kat daha fazla bir artışa sahip olmuştur. Türkiye turunçgil üretiminde portakal 1. (1.730.150 ton), mandarin 2. (872.251 ton), limon 3. (790.211 ton), altıntop 4. (218.988 ton) sırada yer almaktadır.(Anonim, 2011)

Türkiye turunçgil üretimi 1980’li yıllardan itibaren hızlı bir şekilde artış göstererek son 30 yılda yaklaşık 3 katına ulaşmıştır.

3.611.600 ton turunçgil üreten ülkemiz, yaklaşık 1.283.677 tonluk turunçgil ihracatı ile dünyada 3. sırada, Akdeniz ülkeleri içerisinde ise 2. sıradadır. Akdeniz İhracatçı Birlikleri rakamlarına göre 2010- 2011 sezonunda turunçgiller, Türkiye yaş meyve-sebze ihracatının % 46’sını oluşturmuş ve 1.067.839.529 dolar gelir sağlamıştır.

Doğu Akdeniz Bölgesinde yer alan turunçgiller için geçmişten bu güne kadar önemini koruyan Hatay ilinde turunçgil bahçeleri Amanos Dağlarının denize bakan yamaçları boyunca özellikle Dörtyol ve Erzin çevresinde yoğunlaşarak İskenderun, Antakya ve Samandağ dolaylarına kadar yayılmıştır.(Uysal, 2001)

Ömer PEKEL

Ziraat Yüksek Mühendisi

Kaynak; Yüksek Lisans Tezi